Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Warszawie w ramach sprawowanego nadzoru przeprowadza lustracje terenowe rezerwatów przyrody. Kontroli podlega stan zachowania celów ochrony, oznakowanie przebiegu granic, a także występowanie zagrożeń związanych z działalnością człowieka, takich jak nielegalne szlaki, ścieżki i przedepty, czy też stanowiska wędkarskie. Zdecydowanie najbardziej pozytywnym efektem prowadzonych lustracji są nowe obserwacje rzadkich i chronionych gatunków - w bieżącym roku np. bielika czy bociana czarnego.

Lustracje terenowe prowadzone są zarówno planowo, w oparciu o sporządzany na cały rok harmonogram, jak również interwencyjnie, po otrzymaniu informacji o niepożądanych działaniach. Częstym powodem wyjazdów w teren są zgłoszenia dotyczące zaśmiecania, nielegalnej wycinki drzew czy prowadzenia prac budowlanych. Informacje takie są niezwłocznie weryfikowane, a jeśli zostaną potwierdzone, Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Warszawie przekazuje sprawę organom ścigania.

Zgodnie z przyjętym harmonogramem w 2017 r. przeprowadzono już 41 lustracje terenowe w 51 rezerwatach przyrody. Do końca bieżącego roku pracownicy Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Warszawie zobowiązani są przeprowadzić jeszcze wizje terenowe w rezerwatach przyrody Łęgi Oborskie, Olszyna Łyczyńska i Skarpa Oborska. Ponadto konieczne będą wyjazdy związane z odbiorem prac z zakresu ochrony czynnej realizowanych m. in. w rezerwatach przyrody Biele Chojnowskie, Baranie Góry, Kalinowa Łąka, Modrzewina i Rezerwat im. Bolesława Hryniewieckiego.

Często informacje pozyskane w czasie lustracji są punktem wyjściowym do określenia działań z zakresu ochrony czynnej niezbędnych dla właściwej ochrony danego rezerwatu. Podczas wizji oceniane są także  prace zrealizowane na podstawie decyzji, zadań ochronnych i planów ochrony. W 2017 r. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Warszawie przeprowadził kontrole realizacji prac terenowych związanych ze sporządzaniem planów ochrony rezerwatów przyrody: Torfowisko Jeziorek, Torfowisko Zawały i Sokół.

Wyjazdy terenowe i wiążące się z tym spotkania z zarządcami obszarów chronionych, umożliwiają Regionalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska w Warszawie sprawowanie realnego nadzoru nad rezerwatami znajdującymi się na terenie województwa mazowieckiego. Regularne kontrole i lustracje  pozwalają na skuteczne planowanie zabiegów z zakresu ochrony czynnej, określanie potrzeb związanych z oznakowaniem rezerwatów, jak również szybkie reagowanie na wszelkie przypadki naruszenia prawa.

Przykładem takiej lustracji terenowej może być wizja przeprowadzona 6 października 2017 r., podczas której kontrolowano budowę kładki w rezerwacie Łosiowe Błota oraz sprawdzano efekt tegorocznych działań wykonywanych zgodnie z planem ochrony rezerwatu przyrody Kalinowa Łąka. Podczas wizji pracownicy Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Warszawie przy udziale przedstawicieli zarządcy terenu rezerwatu, Lasów Miejskich – Warszawa oraz wykonawcy robót, określili zakres kolejnych prac niezbędnych do przeprowadzenia w celu ochrony gatunków stanowiących cel ochrony tego rezerwatu. Wśród cennych gatunków roślin występujących w nim można wymienić m. in. takie, jak: pełnik europejski, nasięźrzał pospolity, mieczyk dachówkowaty, oman wąskolistny, kukułka szerokolistna oraz goździk pyszny. Mimo stosunkowo niewielkiej powierzchni rezerwatu (3,47 ha) na jego obszarze stwierdzono 11 zespołów roślinnych, w tym np. łąkę pełnikową, ziołorośla z wiązówką błotną i bodziszkiem błotnym, zbiorowisko welonowe z sadźcem konopiastym czy ols porzeczkowy. Zbiorowiska roślinne rezerwatu wymagają prowadzenia ciągłych prac z zakresu ochrony czynnej, ograniczających zarastanie łąki i sukcesję gatunków drzew i krzewów.