Na południe od centrum Gostynina, w północno-wschodniej części dużego kompleksu leśnego nazywanego uroczyskiem Drzewce, znajduje się rezerwat przyrody Osetnica. Utworzono go w celu zachowania unikalnego krajobrazu przełomu rzeki Osetnicy stanowiącej dopływ Skrwy Lewej.

Rezerwat leży na terenie morenowym, z licznymi pagórkami, co powoduje, że obszar ten ma wysokie walory krajobrazowe. Najstarszy geologicznie jest pagórek kemowy, który powstał podczas zlodowacenia północnopolskiego. Jest on jednocześnie najwyższym wzniesieniem o wysokości 110 metrów n.p.m. Zróżnicowane ukształtowanie terenu wpływa na dużą różnorodność  zbiorowisk i zespołów roślinnych. Na szczytach wzniesień występują siedliska borów świeżych i mieszanych, na zboczach dominuje grąd subkontynentalny, a w dolinie rzeki olsy i łęgi jesionowo-olszowe. Rzadkim zbiorowiskiem jest mszar sosnowy składający się wyłącznie z karłowatej sosny. Wzdłuż rzeki rozciągają się malownicze tereny podmokłe. Świat zwierząt zamieszkujących obszar rezerwatu jest równie interesujący, jak obserwowane tu siedliska. Przede wszystkim jest to miejsce występowania wielu gatunków ptaków, które chętnie zamieszkują tutejsze lasy i dolinę rzeki m. in. dzięcioł zielony, dzięcioł średni, zimorodek, puszczyk, sowa uszata, krogulec, kobuz, myszołów zwyczajny, sikorki: bogatka, sosnówka, czubatka, uboga, czarnogłowa, pełzacz leśny, strzyżyk, wilga. Mniej widoczne, choć liczne i bardzo ważne dla przyrody rezerwatu są drobne zwierzęta. Na uwagę zasługuje także ichtiofauna rzeki Osetnicy - w 2015 r. pracownicy Uniwersytetu Łódzkiego przeprowadzili badania, podczas których obserwowali rzadkie i zagrożone gatunki, takie jak: minóg strumieniowy, śliz, piskorz, kiełb, różanka, słonecznica i koza.

Drzewostany obecnego rezerwatu były przed jego utworzeniem lasami gospodarczymi Nadleśnictwa Gostynin, użytkowanymi zrębowym sposobem zagospodarowania. Na wartości przyrodnicze i krajobrazowe tego terenu, związane z przepływającą tu rzeką Osetnicą, zwrócił uwagę prof. Ryszard Zaręba badający od lat okoliczne lasy, a szczególnie tereny Gostynińsko-Włocławskiego Parku Krajobrazowego. On też opracował dokumentację projektowanego rezerwatu, na podstawie której ten obszar chroniony został powołany 29 grudnia 1987 r. Zarządzeniem Ministra Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych.

Powierzchnia rezerwatu wynosi 54,66 ha. Południowy kraniec granicy położony jest na wschód od szosy Gostynin-Szczawin Kościelny, a wzdłuż granicy wschodniej przepływa rzeka Osetnica. Przez teren rezerwatu przebiega granica administracyjna miasta Gostynin i wsi Gaśno. Rezerwatem zarządza Nadleśnictwo Gostynin. Rezerwat nie został udostępniony społeczeństwu.