Monitoring populacji dziko żyjących ptaków, będący obowiązkiem prawnym państw członkowskich Unii Europejskiej, stanowi niezbędne narzędzie oceny skuteczności działań ochronnych wynikających z wdrażania Dyrektywy 2009/147/WE w sprawie ochrony dzikiego ptactwa tzw. Dyrektywy Ptasiej oraz Dyrektywy 92/43/EWG w sprawie ochrony siedlisk naturalnych oraz dzikiej fauny i flory tzw. Dyrektywy Siedliskowej. Jest on również integralną częścią strategii gospodarowania zasobami biologicznymi i procesu podejmowania decyzji z zakresu zarządzania ochroną posiadanymi zasobami oraz systemu ochrony populacji ptaków.

Polska, podobnie jak inne kraje członkowskie UE zobowiązana jest informować Komisję Europejską o rezultatach monitorowania stanu ochrony ptaków w ramach raportów składnych w cyklu trzyletnim.

Prowadzony monitoring dostarczy wiedzy na temat aktualnego stanu ochrony i umożliwi określenie jego zgodności ze stanem docelowym oraz jednocześnie wyposaży w dane, niezbędne do wywiązania się z nałożonego obowiązku składania informacji.

Warto przy tej okazji wspomnieć, że ptaki są powszechnie uznawane za dobre wskaźniki stanu całego środowiska przyrodniczego, czy "zdrowia" ekosystemów. W szeregu państw członkowskich Unii Europejskiej, odpowiednio dobrane indeksy liczebności ptaków traktowane są jako wskaźniki jakości życia społeczeństwa.

-------------------------------------
Źródło: RDOŚ w Gorzowie Wielkopolskim
Fot.: Daria Jachimowska